bujnąć się

bujnąć się: bujnąć się I {{/stl_13}}{{stl_23}}ZOB. {{/stl_23}}{{stl_33}}bujać się. {{/stl_33}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}bujnąć się II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk IVa, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'zakochać się w kimś w krótkim czasie bezświadomej kontroli swoich reakcji psychicznych; zabujać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bujnęła się w lalusiu i nie dała sobie wytłumaczyć, że ten związek nie ma przyszłości. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

bujać się — I – bujnąć się {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać luźne ruchy wahadłowe; kołysać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bujać się w fotelu, na huśtawce, w hamaku. Pława buja się leniwie na fali. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}bujać się II … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bujać — ndk I, bujaćam, bujaćasz, bujaćają, bujaćaj, bujaćał, bujaćany rzad. bujnąć dk Va, bujaćnę, bujaćniesz, bujaćnij, bujaćnął, bujaćnęła, bujaćnęli, bujaćnięty, bujaćnąwszy 1. tylko ndk «unosić się w powietrzu, fruwać, latać» Ptaki bujają w błękicie … Słownik języka polskiego
bujnięcie — ↨ bujnięcie się n I rzecz. od bujnąć (się) … Słownik języka polskiego
bujać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, bujaćam, bujaća, bujaćają, bujaćany {{/stl 8}}– bujnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, bujaćnę, bujaćnie, bujaćnij, bujaćnął, bujaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} poruszać coś luźnymi ruchami wahadłowymi, kołysać, huśtać … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias